Nasreddin Hoca Anadolu'da yaşamış bir halk bilgesidir. Birçoğumuz ve belki de hepimiz onun fıkralarını dinleyerek, okuyarak büyüdük. Bugün ülkemizde "Nasreddin Hoca" denilince herhalde bu büyük bilgeyi tanımayan çıkmaz diye düşünüyoruz. Nasreddin Hoca büyük bir bilgedir. Zira onun nükte ve esprilerindeki amaç sadece insanları güldürmek değildir. Çünkü Nasreddin Hoca, aynı zamanda âlim bir adamdır. Âlimlerin yaptığı ve tavsiye ettiği şeyler boş ve kuru vakit geçirici şeyler değildir. Onun mizahlarında mutlaka ve mutlaka insanlar için alınacak bir ders vardır. Amaç da budur zaten. Kuru ve sıkıcı bilgilerden, nasihatlerden sıkılan insanları hem eğlendirmek ve hem de önemli dersler vermek amacıyla Nasreddin Hoca, ilimde mizahı kullanmıştır.
Çoğumuz bilir Hoca'mızın eşeğine ters bindiğini... Birçoğumuz bunu bir komiklik olarak algılasak da, gerçekte Hoca medreseye giderken kendisini arkadan izleyen öğrencilerine yüzünü dönmek ve yolda geçen zamanı değerlendirip ders anlatmak için eşeğine ters binmiştir. Çünkü âlim bir zat için vakit nakittir. Vakti niye boşa harcasın ki Hoca?
Nasreddin Hoca, Türk edebiyatının ve geleneğinin en önemli mizah ustalarından ve bilgelerinden biridir. 1208 yılında Sivrihisar'ın Hortu köyünde doğan Nasreddin Hoca, iyi bir eğitim almış, imamlık, müftülük, öğretmenlik ve kadılık yapmıştır. 1284 yılında Akşehir'de vefat etmiş ve farklı üsluptaki mizahı ile yüzyıllardır halkın sevgilisi olmuştur.