*Τυμπανισμοί*
Είναι μια φλόγα η ψυχή σε λάμπα φώτισης
είναι αναμμένη ως το υγρό της να σωθεί
μια πεταλούδα είσαι εσύ, ορμάς και χάνεσαι
καίγεσαι, φεύγεις... παγώνεις, έρχεσαι να ζεσταθείς

Είσαι η φλόγα κι έχεις το σώμα πεταλούδας
άτακτη σκέψη σε πετά εδώ κι εκεί
στο βλέμμα θέρμη κι έλξη όλης της γης
ενώνει, γιατρεύει τα νοσηρά με ηθική

Σαν φοβηθείς στέκεις στο κρύο ενδιάμεσα
Πόσο κακό σου κάνει τούτη η επιλογή;
Νεκρός με ανάσα, π' όλα τα καλά του φταίνε
το σώμα σου άψυχο, μισεί για να μισηθεί

Γύρω απ΄τη φλόγα, χορός στου σύμπαντος δονήσεις...
Να γράψεις πρόλαβες, σημειώσεις για συμπτώσεις;

by SearchingTheMeaningOfLife