Ruhsal büyüme, varlığımızın ruhsal doğasının değişmesi ve büyümesidir. Ruhsal dönüşümü ve olgunluğa ve tamamlanmaya doğru büyümeyi içerir.

Ruhsal olgunluğun iki temel özelliği vardır: ayırt etme ve özdenetim. Özdenetim için ayırt etme yetisi gereklidir.

Ruhsal açıdan olgunlaştığımızda, artık aldatmacayla savrulan bebekler olmayacağız.

Ve elçileri, peygamberleri, müjdecileri, çobanları ve öğretmenleri, kutsalları hizmet işleri için donatmak, Mesih'in bedenini inşa etmek üzere verdi; öyle ki, hepimiz iman birliğine ve Tanrı Oğlu'nun bilgisine, olgun erkekliğe, Mesih'in doluluğunun ölçüsüne erişene dek, artık dalgalarla sağa sola savrulan ve her öğreti rüzgârıyla, insan kurnazlığıyla, aldatıcı düzenlerdeki kurnazlıkla sürüklenen çocuklar olmayalım. (Efesliler 4:11-14).

Olgun kişinin duyuları hem iyiyi hem de kötüyü ayırt edebilecek şekilde eğitilmiştir.

Katı yiyecekler ruhsal açıdan olgun olanlar içindir; bu kişiler duyularını sürekli kullanarak iyiyi kötüden ayırt etmek üzere eğitmişlerdir. (İbraniler 5:14).

Dolayısıyla, ruhsal büyüme yeni bir ayırt etme biçimine dönüşmeyi ve bu yeni biçimin olgunlaşmasını içerir.

Ruhsal açıdan olgun bir kişi özdenetime sahiptir.

Bir kimse söylediklerinde tökezlemezse, ruhsal açıdan olgun bir adamdır ve bütün bedenini dizginleyebilir. (Yakup 3:2)

Dolayısıyla, ruhsal büyüme aynı zamanda kendimizi kontrol etmek için yeni bir yola dönüşmeyi ve bu yeni yolun olgunlaşmasını da içerir.

Ruhsal açıdan olgun bir kişi yaşam ve tanrısallık için gerekli tüm ruhsal niteliklere sahiptir. Ruhsal büyüme bu niteliklerin eklenmesini ve olgunlaşmasını içerir.

Ruhsal olarak büyümek için iki şey yapmalıyız. Yozlaşmış ruhsal doğamızı besleyen ve güçlendiren yozlaşma akışıyla bağlantımızı kesmeliyiz. İçimizde yeni bir ruhsal doğayı oluşturacak, sürdürecek ve güçlendirecek olan bozulmazlık akışıyla sürekli ve ebedi bir bağlantı kurmalıyız.