Yıllardır süren bir soykırım yaşanıyor ülkemizde. Cadı mahkemelerinden hallice mahkemelerde yüzbinlerce insan yargılanıyor, peşin peşin suçlu ilan edilerek.
Tüm toplum, kör, sağır, dilsiz yaşananlara. Ya da kasıtlı olarak görmek, duymak istemiyorlar.
Devletin imkânlarını ele geçiren bir gurup, başka bir gurubu linç ediyor. Devletin çelik topukları altında eziyor, üstünde tepiniyor.
Tüm bu olanlar koskoca bir milletin gözü önünde yaşanıyor. Göz önünde ama cam bir duvar ardında.
Yoksa bunca çığlığı duymamak mümkün mü?
Cam duvarda bir pencere açmak gayretindeyim kelimelerimle...
Belki bir duyan olur...