Το κείμενο περιγράφει ένα λογοτεχνικό έργο που είναι περισσότερο ένα ποιητικό χρονικό παρά ένα μυθιστόρημα, με μεγάλο μέρος της ιστορίας να αφηγείται μέσω επιστολών. Το έργο περιλαμβάνει φιλοσοφικές και καλλιτεχνικές διατριβές, καθώς και ποιήματα σε στίχους. Όσον αφορά το ύφος, το έργο χαρακτηρίζεται από την επιδίωξη μιας εκλεπτυσμένης καλλιτεχνικής γλώσσας (αισθητισμός), τη μουσικότητα του πεζού λόγου και την παρακμιακή επιρροή του Dannunzio (η οποία σχετίζεται με την αρνητική ατμόσφαιρα και την εσωτερική ζωή των χαρακτήρων). Η ιστορία αφηγείται από έναν πρωταγωνιστή που μοιράζεται μια ανάμνηση που τον κρατάει ανήσυχο: κάποτε είδε μια ξανθιά γυναίκα ντυμένη με ένα στενό μαύρο βελούδινο κοστούμι σε ένα κατάστημα αρωμάτων στη Λίμα και νιώθει ότι τη γνωρίζει, αν και δεν μπορεί να θυμηθεί από πού. Αν και δεν μπορεί να την πλησιάσει εκείνη τη στιγμή, ανακαλύπτει τη διεύθυνσή της και της στέλνει ένα δώρο μαζί με την κάρτα του.