Bir şeyin varlığını kabul etmek için gözle görmemiz gerekmez. Ruh ve aklın varlığını gözle görmediğimiz halde kabul ediyoruz. Gece kar yağmış olsun. Sabah evden çıktınız. Kar üzerinde insan ve kediye ait ayak izleri olsun. İnsanı ve kediyi görmediğimiz halde oradan insan ve kedinin gittiğine inanırsınız. Ortada aklı ikna edecek deliller varsa, gözle görmeden inanmak yanlış değildir. Çorbanın tadını dille, çiçeğin kokusuna burunla koklayarak hissederiz. Yaratıcının varlığına, yaratılanlar bakıp akıl gözü ile anlamamız gerekir.