Uzayın Çocukları macerasının ikinci kitabı olan Olrak Şehri adlı bu kitap, evren, varlık, yaşam ve insana dair görme biçimini, yapma ve olma boyutuna taşımanın romanı olarak okunmalıdır. Sagun, Olrak Şehri'ne baktıkça kendini salgılıyordu. Bu hakikat, uzayın diğer çocuklarına da sirayet etmişti. Şehri ve yaşamları tek bir rüya altında toplamak, Sagun'un sanatıydı. Sagun, şehri bedensel anlamda koruduğu kadar, düşünsel ve ruhsal anlamda da korumak istiyordu.

Şehrin kaderi, Sagun'a ve uzayın çocuklarına bağlıydı. Ölüm, yıkım kusan Cano, yangın gibi ilerliyordu. Ordusu çöl gibi yayılıyordu. Savaşın salgıladığı çığlık, yok oluş ve hiçlik, koyu, yapışkan bir sel gibi taşmakta, önüne çıkan her şeyi yıkmaktaydı. Kötülük ustası Cano'ya karşı, şehir kendisini sonuna kadar savunacak, direnecek, yaşama tutunacaktı. İnsanın kendine sadakati, artık kendini aşmasını gerektiriyordu...