Herkesi, kendisinin diğer bir görüntüsü olarak algılayabileceği bir medeniyet ve insan algısına ihtiyacı yok mu dünyamızın? Kimseyi hor ve hakir görmeden, yaratılmış olanı sevmekten geçen bir medeniyet aksından söz etmek gerekir. Ölümü değil, hayatın akmakta olan akordunda hayatı ve sevgiyi tercih etme seçeneğini tercih edecek varlık insandır.

Geçmişin kayıp yılları içinde görmek istediğimiz tüm güzellikleri geri getirmek mümkün olmayabilir ancak elimizde olan ve bize gerçekliği dayatan şey, insan olmanın gereklerine uygun; kendi kültür dünyamıza ait bir medeniyet algısının yeniden canlandırılmasına duyulan temel gereksinim olsa gerek.

Mehmet Memdoğlu