Son birkaç yıldır, psikoterapist olarak birçok içerlenen ve hayal kırıklığına uğramış efendi elemanlarla karşılaştım. İstemsiz olarak iyi olup karşı tarafın onları seveceğini düşünüp ama istediği gibi olmayan insanlar bunlar. Bu hayal kırıklığı efendi adamların içten içe inandığı ama gerçek olmayan bir mit yüzünden oluyor.

Bu mite ben özünde "Efendi Adam Sendromu" diyorum. Bu bağlamda efendi adamlar "iyi" olurlarsa karşı taraf onları sevecektir, ihtiyaçlarını karşılayacaklardır ve sonunda problemsiz bir hayat yaşayacaklardır. Ve bu hayat stratejisi istenildiği gibi sonuç vermediğinde daha fazla deneyeceklerdir. ama aynı şeyi yaparak, yani daha fazla iyilik yaparak. Karşılığını alamadıklarından yardıma muhtaç ve herkese içerlemiş olarak yaşayacaklardır.

Oysa serseri denilen adamlar bu iyi adamın hayal ettiği manitaları götürüyorlar. Bu senaryolar tanıdık geliyor mu sana?

Sakin ol dostum. Okudukça aydınlanacaksın...