Mars verscheen als een grote, roodachtige glinsterende bol voor het kijkvenster van de ARMSTRONG. Als een sinaasappel met een paar schimmelplekken, ging het door Jeff Larson's hoofd. Jeff Larson, zesenveertig jaar oud en sergeant bij de Western Union (WU) Star Force, keek naar buiten en kneep zijn ogen een beetje dicht.

Men dacht dat de verrassend regelmatig uitziende lijnen die vanaf de aarde op het oppervlak van Mars te zien waren, kanalen waren. Maar deze formaties waren net zo min van kunstmatige oorsprong als de buitenaardse gezichten die de UFO-gelovigen van de 20e eeuw meenden te herkennen op oppervlaktefoto's van de Marssondes. De vermeende reuzenbeelden waren niets anders dan een fout van het menselijk brein, dat verklaard kon worden door de psychologie van de vorm, en dat ten koste van alles het vertrouwde probeerde te herkennen in de chaos van het universum.

Maar een paar weken geleden gebeurde precies waar de UFO-discipelen van vroeger altijd van gedroomd hadden.

Mensen waren een schip van een buitenaardse levensvorm tegengekomen dat beschadigd was na een ruimtegevecht op Mars.

Maar sindsdien hebben de mannen rond Star Force Commander John Darran die betrokken waren bij deze missie geen verslag meer uitgebracht. Moge de duivel weten wat de reden hiervoor was.

Misschien bestonden ze niet meer.

Er waren tekenen van gevechten.