Από παιδί ένοιωθα να είμαι υπό την εποπτεία κάποιου που με αγαπάει,
με καθοδηγεί και με πολλούς τρόπους, μου μιλάει μέσα από άλλους ανθρώπους.
Κι αυτό μέσα από ένα πνευματικό, άυλο κομμάτι του εαυτού μου.
Μου αρέσει η έννοια του συμπαντικού εαυτού.
Ότι είμαι πλασμένη κατ εικόνα και ομοίωση του δημιουργού.
Ότι είμαι ικανή να κάνω θαύματα.
Και ότι είναι καλό να έχω επίγνωση αυτής της δύναμης.
Στα 7 μου ο στιβαρός εκείνος ήρωας Ηρακλής με προβλημάτισε με την επιλογή του.
Ο δρόμος της κακίας ή ο δρόμος της αρετής.
Πως έγινε κι αυτός με τις ξεχωριστές ιδιότητες επέλεξε έναν δρόμο με τόσες αντίξοες συνθήκες;
Γιατί ο δρόμος της αρετής ανέδειξε τον άνθρωπο Ηρακλή σε ένα ξεχωριστό δημιούργημα της πλάσης και της ανθρώπινης ιστορίας;
Ο άνθρωπος σαν μια μηχανή παραγωγής πραγματικότητας, ένας τέλειος βιουπολογιστής, για κάποιο λόγο δημιουργεί έναν κόσμο πόνου και στερήσεων στην καθημερινότητά του. Δημιουργεί με τις σκέψεις του μια διαστρεβλωμένη εικόνα για τον εαυτό του, για τους άλλους και τον κόσμο.
Σαν επαγγελματίας στον χώρο της ψυχικής υγείας και των εξαρτήσεων διαπίστωσα ότι αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι αντιδράμε μέσα από μια προκατασκευασμένη ιστορία για το „ποιος είμαι" , με μια απόλυτα περιορισμένη αντίληψη για την αξία της ύπαρξης.
Αυτή διαμορφώνεται κυρίως μέσα από εσφαλμένες ιδέες, προκαταλήψεις βιώματα άσκοπες ταυτίσεις που ανάγονται και στην παιδική ηλικία.
Το τι έλεγαν οι σημαντικοί άνθρωποι για εμάς, τι θεωρούσαν ότι είναι αξιέπαινο ή κατακριτέο μοιάζει να έχει εδραιωθεί τόσο βαθιά που συνεχώς αναζητούμε γεγονότα ή επιλέγουμε αυτούς τους ανθρώπους που θα μας επιβεβαιώσουν αυτές τις πεποιθήσεις μας.
Ζούμε το τώρα μέσα από τις εμπειρίες του παρελθόντος και πλάθουμε μια εικόνα για το μέλλον συνήθως αρνητική, γεμάτη με φόβο.
Με αυτόν τον τρόπο παράγουμε το ίδιο μοτίβο ζωής. Με αυτό τον τρόπο αμαρτάνουμε, χάνουμε τον δρόμο μας. Είναι σοβαρό να το αντιληφθούμε γιατί έχει ένα μεγάλο τίμημα.
Ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα επιλογών. Έχει και τον άλλον δρόμο, τον δρόμο της αρετής.
Έχει εμφυτευμένα όλα τα απαραίτητα εργαλεία.
Έχει όλες τις θεϊκές ποιότητες.
Μένει να τις αξιοποιήσει.
Τα κείμενα του βιβλίου που είναι εμπνευσμένα από μια ομάδα αυτογνωσίας εστιάζουν σε αυτές όπως και δείχνουν πως τα όμορφα λόγια, οι όμορφες σκέψεις και η συνεχή ενθύμηση και εξάσκηση του ποιος είμαι είναι σε θέση να διαμορφώσουν μια άλλη πραγματικότητα γι εμάς.
Οι άθλοι του Ηρακλή δείχνουν με έναν ακραίο, αν και συμβολικό τρόπο, την επίτευξη ενός απώτερου στόχου που είναι η εύρεση της αληθινής μας φύσης.
Όλα όσα συμβαίνουν και έχω σαν δυσκολία να αντιμετωπίσω, είναι για να θυμηθώ ποιος πραγματικά είμαι, τις θαυμαστές πλευρές μου και το νόημα της ύπαρξής μου. ΄Οτι είμαι πλήρης και άρτια εξοπλισμένη για να τα επιλύσω.
Η αυτογνωσία είναι ένας αποκαλυπτικός και ο πλέον ενδιαφέρον δρόμος να κάνω.
Είναι ένας τρόπος να αλλάξω εμένα και τον κόσμο.
Αν αγαπάς τον εαυτό σου, αν αγαπάς τον άνθρωπο, τότε αγαπάς τον Θεό δημιουργό σου.
Τότε μόνον νοιώθεις ότι είσαι ένα κομμάτι του Όλον.