این سروده ها را شاهکار «بهرام ایرانمند» میدانند. «آریانامه» در دو بخش نگاشته شده است؛ بخش آغازین سرایش بلندی است که از بهمن ۲۵۷۵ تا فروردین ۲۵۷۹ در ششصد بند سامان یافته و بخش فرجامین در یکصد و شصت بند در سال ۲۵۴۸ سروده شده است. سراپای این سرایش در ۷۶۷ بند است که بخش نخستش بیشتر پیرامون رخدادها، چهره ها، نمادها، پهلوانان و شاهنشاهان گذشته و کنونی ایران است و بخش پایانی درباره رویدادها، نشانها، پهلوانان و بزرگان آینده ایران که برخی در نامه های پهلوی در شمار جاویدان گزارش شده اند و روشن است سراینده از کارهایی همانند «زند وهومن یسن» یا «بهمن یشت»، «جاماسپنامه» و آنگونه که خودش در جایی آشکارا آورده «زراتشتنامه» برداشتهایی کرده است. آنچه در خور نگرش است پیشبینی یا پیشگویی روشن زمان آزادی دگرباره ایران و شاهنشاهی پهلوی در کشور در بخش نخست آریانامه است. ایرانمند در آریانامه روشن سروده است «کوروش شاه پهلوی» به تاج و تخت ایران میرسند شاهنشاه میگردند. آریانامه بگونه چکامه سراییهای ساسانیان و پهلویان سروده شده و آفریننده اش شیوه خود را بازگو کرده آموزش داده است