'Gönlümün gülleri sadece dikenlerini bıraktı, geçti gitti. Dikenler battıkça ağlar, ağlar ama anlatamaz yüreğim. Günlerin getirdiği mutluluklar olsun gözlerinde. Hüzünler ise an gibi akıp gitmeden tatlı bir sızı salsın yüreğine yalnız benimle...

Ses gibi boşlukta, birden durup aniden dağılıyorum, yansıdığım zaman başka, kırıldığım zaman başka, içimden geçenler başka...Lacivert gecelerden ak sabahlara Perşembelerin kayboluşu; sonraki gelen günlerden önce...

Yada avuçlarının içindeki suyun parmaklarının arasından akıp gidişi gibi Perşembelerden sonraki günlerin kayboluşu...Yanlış sabahlara uyandık.

Yaşanmışlar da bizimdir. Hatıralar bizim. İnsan sever. Sever de böyle mi yaşar?

Öfkesini kumsala boşaltıp geri dönen dalgalar vardır. Hiç oldu mu kaçırdığınız dalgalar gibi sevdiğinizi? Deniz kıyısında bir martıyla konuşurken görüyorlarmış dostlarım beni. Kaptanım ben... Kâğıt gemilerin kaptanı... Bilemezler onların bana hangi zamanlardan ne deli sevdalar getirdiklerini...'

Yazarın Online Kimliği: https://linktr.ee/ceyhunozcelik

Yazarın Sosyal İletişim Kanalları:

Twitter: @ceyhunozcelikk

Instagram: @ceyhunozcelik.yazar

Facebook: @djceyhunozcelik

Web Sitesi: ortaevren.blogspot.com

YAZARIN TÜM KİTAPLARI