In mei 2013 verloor Laurine Vandepitte haar oudste zus aan een ongeneeslijke ziekte. Zij leed al vele jaren aan de ziekte van Parkinson. Een paar maanden voor haar dood kreeg zij plotseling last van allerlei hallucinaties en woedeaanvallen. Onderzoek wees uit dat zij de meest nare vorm van dementie had: Lewy body dementie. Zij werd opgenomen in het Academisch Ziekenhuis te Brugge. Laurine ging bij haar waken, want ze wist dat het afscheid nabij was. Ze kreeg rustgevende medicijnen, later sedatie. Van deze moeilijke, maar mooie periode in haar leven hield ze een dagboek bij in dichtvorm. Dit geeft ze nu uit, als troost naar medemensen die ook in zulke omstandigheden verkeren. Met de dichtbundel Nog glimlach jij naar mij hoopt Laurine kracht en troost te geven.