Eğer son sözü en baştan söylemem gerekirse, çocuk yetiştirmek bir sanattır. Adeta bir taşın içine sıkışıp kalmış elması dikkatli bir şekilde oradan çıkarmaktır. Sonra o ham elması işleyerek ona bir şekil vermektir. Yani onu ahlaklı, bilgili ve donanımlı bir birey olarak yetiştirmektir. En son aşama ise o elması parlatmaktır. Yani, onun tüm potansiyelini yansıtabileceği güzel bir eğitim vermektir.

Hemen her konuda olduğu gibi hepimizin çocuk yetiştirmede doğuştan gelen yeteneklerimiz ve fikirlerimiz var. Hepimiz kendi çocuklarımızı yetiştirirken uyguladığımız yöntemi en doğru yöntem sanıyoruz. Ama maalesef toplum olarak insan yetiştirmeyi bilmiyoruz! Kendi ellerimizle çocuklarımızı kendine güvensiz bireyler olarak yetiştiriyoruz. Farkında bile olmadan onları aç gözlü, bencil, saygısız olarak büyütüyoruz. Kitabımda nasıl çocuk yetiştirmek gerektiği konusunda ahkam kesme gibi bir niyetim yok. Amacım sadece bireysel farkındalığımızı artırmaktır. Eğer olursa, geleceğimizi teslim edeceğimiz yavrularımızı daha bilinçli, daha donanımlı ve sağlam iradeli bireyler olacak şekilde yetiştirilmesine katkıda bulunmaktır.