Şair Nevzat, (ki isminin önüne böyle unvanlar konulmasından pek hoşlanır) kişiliğine hitap etmeyen bir işte, kendi tabiriyle ömür törpülemektedir. Mizacı gereği sadelikten hazzetmez, her şeyi abartır. Kendini bile. Hatta bu yüzden insanlardan öyle uzaklaşmıştır ki; neredeyse onlara tepeden bakacak bir zirveye ulaşmıştır.

Ama Nevzat o kadar da yalnız sayılmaz... Tek dostu her akşam karşısına geçip sigara içtiği bir âlimin portresidir. Arada ilham gelirse kanepesine uzanır ve şiirler yazar. Bunları da yayınevi sahiplerine pazarlamaya çalışır.

Adıyla içeriğini ifşa eden bu vasat hikâye, çağına ayak uyduramamış grotesk bir 21. yüzyıl şairini anlatır.