Πάντα ήθελα να γράψω κάτι γι' αυτήν την μαύρη σελίδα στην Ιστορία της Ανθρωπότητας, γι' αυτό το έγκλημα μαζικής εξολόθρευσης που αλλοίμονο, δεν είναι το μοναδικό, στο δάσος του Κατύν στην σημερινή Λευκορωσία, έδαφος της Πολωνίας τότε, που, αν κι έχουν γραφτεί πολλά και διάφορα αντικρουόμενα, παράγωγα προπαγάνδας ως συνήθως, τελικά αναγνωρίσθηκε σαν έργο του Στάλιν 60 χρόνια αργότερα με την περεστρόικα, κι αμέσως ξεχάστηκε.

Δεν έχω όμως συγγραφικές βλέψεις αλλά ούτε και γνώσεις Ιστορικού συγγραφέα άσχετα που κάποια βιβλία μου γράφτηκαν σε Βυζαντινή περίοδο. Bιτριολικά Βιπεράκια Νουάρ γράφω με ντεντέκτιβ κι ίντριγκα πάνω σε κάποιο κοινωνικό υπόβαθρο κι έτσι χρειάστηκε να σκαρώσω κάποιον αντίστοιχο 'μύθο' στην συνέχεια της Ιστορίας. Κι όπως πιστοποιεί η λέξη ΜΥΘΟΣ-ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, πρόκειται περί φαντασίας χωρίς ουδεμία Ιστορική σημασία κι οποιαδήποτε σχέση με πρόσωπα εν ζωή ή όχι και καταστάσεις είναι εντελώς συμπωματική. Το έγκλημα στο Δάσος του Κατύν όντως συνέβη την άνοιξη του 1941 κι ο περίεργος αναγνώστης θα βρει αναρίθμητα Ιστορικά ντοκουμέντα και σχόλια με μερικά κλικ σήμερα, στις παλιές Εγκυκλοπαίδειες επί χάρτου ίσως να μην αναφέρεται καν.

Κι έσκασαν ξαφνικά όλες αυτές οι εικόνες κι ανταποκρίσεις απ' την Ουκρανία με τα κορμιά άψυχα στους δρόμους για ν' ανατριχιάσουμε πάλι και να ρωτάμε πράγματα που ίσως δεν μάθουμε ποτέ. Ή θα τα μάθουμε μετά από 60-70 χρόνια όταν πλέον δεν θα τα θυμάται κανείς διότι θα είμαστε (ήσαστε) όλοι χαμένοι μες τον εικονικό κόσμο και πραγματικότητα του Metaverse. Έχω μια μεγάλη επιθυμία να σωπάσω από σεβασμό και να μην το εκδώσω/ανεβάσω ετούτο γι' αυτούς τους λίγους που με διαβάζουν. Ένας πεθαμένος, με όποιον τρόπο και σε ποιο σημείο έχει πεθάνει, για το μοναδικό πράγμα που δεν ενδιαφέρεται, καρφί δεν του καίγεται, στ' αφρύδια του τελικά ... είναι τι μάρκα, τι χρώμα ήταν η σφαίρα που τον σκότωσε !! Πάει, πέθανε αυτός, τι να τον νοιάζει ; Εμάς ;;;; Αυτό που όλοι ψάχνουν να βρουν είναι ποιος το έκανε πιθανόν για να τον κάνουν νταντά, να τον μαλώσουν. Κανείς δεν ψάχνει το γιατί το έκανε, τι τον έσπρωξε να το κάνει και πως θα μπορούσε να μην το έχει κάνει. Κάποιος αρχαίος, μα πολύ αρχαίος που δεν θυμάμαι τ' όνομά του, είπε 500 χρόνια π.Χ. «Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος». Κολλάει και για την μάνα με τα τρία νεκρά παιδιά.
Στο φιλμ του Γούντι Άλεν «Η Χάνα κι οι αδελφές της», ο ηλικιωμένος επιζών των στρατοπέδων Ναζί λέει στον νεαρό που ψάχνεται κι έχει αμφιβολίες. «Το ερώτημα, φίλτατε, δεν είναι το πως μπόρεσαν άνθρωποι να διαπράξουν τέτοιου είδους φρικαλεότητες κατά άλλων ανθρώπων. Το ερώτημα είναι γιατί δεν το ξανάκαναν !»

** Την φαμ φατάλ την λένε πάλι Ιζαμπέλ στο αριστοκρατικό της αλλά δεν θα τα ξαναπούμε γι' αυτό !!!