Kamptaki görevliler çok nazik davranıyorlardı biz mültecilere. Renk ve din ayrımı yoktu onların gözlerinde. Bizim geldiğimiz topraklarda, nezaket, saygı ve sevgi bu derece sevilen ve rağbet gören değerler değildi. Demek ki değerler de hicret ediyordu. Nerede kıymet ve itibar görürse oraya göç ediyordu. Bir zamanlar bizim topraklarımızda olan ve batılıların hayranlıkla bahsettiği bu güzellikler, şimdi buraları mesken tutmuştu.
Görevliler her gün düzenli olarak odaları dolaşıyorlardı. Bir sorun olup olmadığını kontrol ediyorlardı. Temizlik görevlileri de ayrıca sabahları bütün odalardan çöpleri topluyorlar, gerekli temizlik işlemlerini yapıyorlardı. Kiminle karşılaşsak yüzümüze tebessüm ederek 'hallo' demeyi ihmal etmiyordu. Kitabımız Kur'an'ın selam emri ve Efendimiz'in (sav) selamı yayma işini bu şekilde yapıyorlar ve kampta kalanlarla arada ciddi bir sıcak hava esmesini sağlıyorlardı. Bu bizim psikolojimizi de olumlu yönde etkiliyordu.
Hiç yaşamadığımız bir hayata girmiştik. Belli bir yaştan sonra zordu ama gençler ve çocuklar için belki avantaj olacaktı. Üç oda bir salon evlerden tek odalara gelmiştik. Tek oda yetiyordu şimdi. İki çanta ve tek oda. Ülkemizin şartları öyle idi belki ama ev konusunda abartmadık desek de yalan olurdu.