Opowiadanie będące studium ludzkiej psychiki. Na francuskim wybrzeżu żyje młoda, zmizerniała kobieta, która nieustannie za czymś wygląda w stronę morza. Jest chora na tęsknotę, jest chora na odległość. Zaczęła tęsknić za swoim realnym mężem. Jej dusza idealizowała postać mężczyzny do tego stopnia, że gdy ten pojawił się w progu, kobieta nie przestawała tęsknić - tęsknić dla samej tęsknoty. -