Niemand heeft in principe een toekomst. We kunnen erover dromen, maar wat we hebben is het heden.

Anne is een veelbelovend neurochirurg in opleiding die kans maakt op een belangrijke onderzoeksplek binnen het ziekenhuis waar hij werkt, maar van zijn eigen hart en hoofd krijgt hij geen hoogte. Vooral niet als zijn geheimzinnige buurman vriendschap naar een heel nieuw niveau tilt. Is er meer tussen hen mogelijk, of heeft River een reden om afstand te bewaren?

Twee jaar na zijn scheiding heeft River zijn leven aardig op de rit. Hij werkt, slaapt, eet en surft. Meer is het niet, en hij weet ook dat het nooit meer kan worden. Hij heeft er vrede mee, tot hij Anne tegenkomt en begint te dromen over een toekomst die niet voor hem is weggelegd. Kan hij verder met Anne zonder zich open te halen aan de scherven van zijn huwelijk?

Is hoeverre bepaalt je verleden of er wel een toekomst mogelijk is?