Filiz, kizkardeslerinin icinden en guzeliydi. Kisa kumral saclari vardi, esarp giymezdi, bu koy halkina cok garip gelirdi cunku diger koy kizlarinin hepsinin saclari uzun olup carsafliydi. Bir tek Filiz'in saclari kisa idi, ve tum koy onu gordugunde hep tuhaf bir sekilde bakarlardi.

Filiz'in beyaz teni vardi ve gozlerinin rengi acik kahverengiydi. Uzun boylu olup, ince bedeni vardi.

Filiz, uvey babasi ile gecinemiyordu, ve evdeki her isi ona yaptirirdi. Kendi oz kizlarina goz nuru gibi davranirdi, ama kendisine kotu idi. Anne'side onu hic savunmadigi icin ondanda bikmisti. Evden kacmaktan baska care olmayacak diye dusunuyordu; malesef kacmakta cesaret edemiyordu. Nereye kacarim, nereye giderim diye cok defa dusundugu olmustu.

Hep kendi evi olsa ve biran once evlensem diye dusunurdu, ama malesef koydeki anneler onun iyi bir kiz olmadigina kendilerine inandirmislardi.

Filiz, aksamlari kafasini yastiga koydugunda hep Allah'a dua ederdi, duanin sonunda eklerdi, "Allah'im beni bir ufak serce kusuna ceviri ver ve ucup gitsem buralardan." Sonra gozyasini silerdi, sol tarafina, duvar tarafina donup yatardi.

Lutfen kitapi siparis edin ve bu etkileyici hikayeyi okuyun.

Tesekkur ederim.