İnsanlık vücut ile ruhun, akıl ile gönlün, istidat ve yetenekler ile ortaya konulan ürünün bileşkesidir. İnsan aklı anlayamadığı imgeler ve bastırmaya çalıştığı duygularla dolup taşınca bir duygu boşalmasına ihtiyaç hisseder.
Şiir işte bu duygu durumunun satırlara dökülmesidir. Kelimeler insanın içinde nasıl yaşarsa, şiirlerinde de aynı şekilde yaşar. Kelimelerin damıtıldığı ocaktır adeta şiir. Zindan duvarlarını yıkan da sevda dolu yüreklerde zincirleri kıran da yine kelimelerdir.
Ancak sıradan herkese göstermezler kendi tesirli yüzlerini. Şairane bakışlar görür, bir tek onları uzatır ellerini ve alırlar. Ve şair son nefesini verene kadar değişmez bu durum!