Gül için, tarihler, sayılar, anılar çok önemliydi. Rengârenktiler. Gül neşeli, uçarı, kırmızıydı. Ayla, tam bir şıp sevdi, sarıydı o yüzden. Dilara, ciddi, mesafeli griydi. Birbirlerinden farklı üç kadın birbirleri için çok özeldi. Pazar kahvaltısının en özel tarafı, hiç değişmeyecek olan dostluklarıydı. Ne mesafeler, ne de dünya dertleri aralarındaki dostluğu değiştirememişti. Hepsi tıpkı, yirmi sekiz yıl önce kantinde fotokopi sırasındaki aynı samimiyetle bir ağızdan konuşmaya başladılar.