Tankların yaklaştığını duyuyorduk. T-34 modeli. "Bizi görmüş olmalılar," diye fısıldadı Minik. "Tam önümüze gelene kadar bekleyin, sonra da koşun!" Tankın çıkardığı korkunç gürültü giderek daha da yakınlaşıyordu. İnsanın omurgasından yukarı doğru tırmanan bu korkuyu çok iyi tanıyordum. Bir saniye bile erken koşmaya başlamak ölüm demekti. Nasıl ayağa kalktığımızı anlamak mümkün değildi. Bacaklarımız sanki kendiliğinden hareket ediyordu. Çukurun üzerinden sarsılarak geçerken içindeki her şeyi paramparça eden tank, daha sonra büyük bir gürültüyle yoluna devam etti.