William Branham is een paradox in de hedendaagse geschiedenis. Beginnend in 1946 sprong zijn bediening in minder dan zes maanden van onbekendheid tot het verkrijgen van nationale aandacht. En ondertussen ontstak het een groot wereldwijd opwekkingsvuur van geloofs-genezing. Hij bereikte dit resultaat met behulp van een unieke gave - een bovennatuurlijk teken, dat mensen zo verbaasde, dat ze er acht op gingen slaan. Al spoedig trok het de belangstelling van Christenen over de gehele wereld. Tussen 1951 en 1954 hield William Branham de grootste Christelijke samenkomsten in de geschiedenis tot die tijd: ongeveer 300.000 mensen in één bijeenkomst in Bombay, India. De vraag naar zijn diensten in Amerika en overzee leek onverzadigbaar te zijn. Maar William Branham was niet tevreden. Er scheen iets mis te zijn. Lange tijd wist hij niet wat het was, maar tegen het eind van 1954 wist hij het. Er zou een verandering moeten komen in zijn bediening.