Bir gece uçsuz bucaksız bir sevmek çölünde, seraplara hancı olur, uzar yolum.
Yüreğimde bir ukdenin vaveylalarını dinlerim.
Anlarım ki acısını her zerresi ile bütünleştirmiş insanlar ay doğduğunda yaşamaya başlar.
Başımı kaldırıp gökyüzüne bakarım.
Milyon gezegenin birinde durur bir gece izlerim.
Ben severim!
Bir annenin çocuğuna bakışındaki merhameti severim ve bir babanın tutamadığı gözyaşları güzel bir tuvale yapılan çirkin bir resim.
Ben onu da severim!
Milyon gezegenin birinden bakıp gördüğüm geceyi severim.
Gözümde canlanır bir hatıra, bir sen...
Adını yıldızlara veririm.
Ben severim.
Sevmenin sonsuz hissini içimde hissederim.
Şunu unutma sevdiğim, sevmek öyle altı harf iki hece değil,
SEVMEK; milyon gezegen bir gecedir.