Ağır bir sabrı koy yüreğinden boşalan yere
çağının artıkları niye oraya dökülmesin

nasılsa çarmıhı dışardan getirdin
ve kovdun yabancıyı, ev sakinlerini tutsak ettin

parmağında büyüyor beklediğin gibi
sulardan ve köprülerden yana çorak bir şehir

bir hırsız gibisin kendi evinde ve şarkılarında
aşağı katta olmak duygusunu bastırmak için

öyleyse rüzgara ver, kapılarını ve ellerini
sayılarını unuttuğunda onları sevdiklerinle çarpabilesin

***

"Şairim, bir yıl yağan yağmur kadar şiir yazdım."

Nâzım Hikmet