Çocuk, dünyaya gözlerini açtığında sevgi ile karşılaşır, şefkatle açılmış kolları görür ve yıkılmayacağına inandığı ebeveynine sırtını dayayarak büyür. Daha sonraları ise, bu sevgiyi bazen bulur bazen de bulamaz; ama bütün bir hayat boyu hep o sevgiyi arar ve onun arkasından koşar. Nasıl ki çocuk bir dayanak noktası ile büyürse ebeveyn de bir ömür boyu çocuğunun mutluluğu ile huzur bulur ve bunun devamı için elinden geleni yapar.
Bu kitabın sayfaları arasında ilerlerken bu duyguyu çok net göreceksiniz.
Çocukların mutluluğu ve huzur içinde büyümelerini sağlamayan, hatta tam tersine sebep olanların, ebeveyn de olsa çocuk sevgisinden nasipsiz olduklarını söyleyebiliriz.