Dwadzieścia jeden opowieści z tomiku „Lata siedemdziesiąte" opowiada o ludziach bohemy artystycznej wspomnianych w tytule lat XX wieku. Bohaterami większości opowiadań są artyści żyjący w tych czasach głównie w Gdańsku, choć pojawiają się też i artyści i związane z nimi sytuacje z Lublina oraz Warszawy. Nie były to wesołe lata, choć wielu żyło wówczas w nastroju pozornej beztroski. Ograniczenie wolności, brak perspektyw odbijało swe piętno na życiu wielu ludzi, zwłaszcza zaś na życiu ludzi szczególnie wrażliwych... Alkohol, narkotyki, inaczej mówiąc wszelkie próby ucieczki od szarości ówczesnej rzeczywistości, dając chwile ułudy, niszczyły możliwości ich wielkich planów. Prezentowane postaci są autentyczne, bohaterowie tych opowieści żyli naprawdę. Wielu z nich znalazło swe miejsce w historii polskiej kultury, znajdziemy o nich informacje w różnych encyklopediach. Zapewne postrzegali swoje życie od autora odmiennie... inaczej.