Ridder Harbrand, een sombere paladijn van Karel de Grote, is de Noordzee overgestoken met maar één doel: het hoofd van de verbannen koningin Cynethryth. Zij heeft haar heil gezocht aan het hof van de Angelsaksische koning Offa, en is vervolgens gevlucht naar de toren aan de overzijde van het meer van Ana, waar eens de legendarische Gwendolen huisde. De queeste van Harbrand en zijn metgezellen dreigt voor allen fataal te eindigen, behalve voor het vorstelijke slachtoffer, dat juist verslagen leek. "Onder deze verschrikkelijke verwensingen stond Cynethryth langzaam op, alsof een gewicht als de zoldering zelf op haar schouders rustte. Maar ze wankelde niet. En toen eindelijk de galm van Hygeberhts vervloeking was weggestorven deed ook zij haar mond open. Iedereen staarde haar aan, armen neerhangend, zwaarden met de punten naar de grond gericht."