Açık görüşe gelen ailelere hediyeler hazırlanırdı. Kalemlere isim yazmak en güzel hediye idi. Bu konuda mahir olan iki kişi önceden isimleri alır ve ona göre özellikle çocuklara hediye edilmek üzere kalemleri hazırlardı.
Koğuşun en güzel hali fedakârlık üzerine kurulmuş olması idi. Yemeklerin birlikte yapılması herkesin bir şeyler yapmak için gayret etmesi çok güzel bir şeydi. Hazırcılık yapan, üstünlük taslayan yoktu koğuşta. Biri etimek bisküvi ile kaşarı karıştırır tatlı yapar biri öğleden kalma dönerleri yeniden işleme alır bir güzel iskender yapar kimi kantinden kıyma alır sabah kahvaltıya farklı bir menü hazırlardı.
Aslında bütün gayretler, bütün çabalar içerde daha moralli olmak daha ümitli olmak adına idi. Yoksa herkesin içinde yanan bir hasret bir hicran ateşi vardı. Belki de bu ortak ateşti gönülleri birbirine bağlayan.