Een spirituele ontdekkingsreis langs de Camino de Santiago Sinds Maris, zijn geliefde vrouw waarmee hij 42 jaar was getrouwd, zelfmoord pleegde, worstelde Noel Braun om zichzelf terug te vinden. Hij was al zijn levensovertuigingen kwijt, evenals zijn identiteitsgevoel. In een poging opnieuw houvast te vinden, wilde hij een spirituele tocht maken om zichzelf weer te herontdekken. Hij besloot om de populairste routes van de Camino te wandelen, de oude pelgrimsroutes die door Frankrijk en Spanje naar Santiago de Compostela leiden, in het noordwesten van Spanje. Deze tocht staat beschreven in zijn eerdere boek The Day was Made for Walking. Maar de reis was nog lang niet ten einde. Noel voelde de drang om zijn zoektocht verder voort te zetten. Op 80-jarige leeftijd keerde hij terug naar Frankrijk om een wat minder populaire Camino-route te lopen, die hem ook door Frankrijk naar Spanje voerde. Twee jaar later voelde hij opnieuw de dringende behoefte om door te gaan met wandelen, nu vanuit Portugal naar Spanje. Ondanks zijn vergevorderde leeftijd en zijn vele twijfels, heeft hij genoeg vertrouwen en geloof in zichzelf om de zware inspanningen aan te kunnen en Santiago de Compostela te kunnen bereiken. Fascinerende verhalen over de mensen die hij ontmoet zijn vervlochten met zijn spirituele en emotionele tocht. Ik denk dat ik maar blijf wandelen is het vervolg op het eerste boek. Het fysieke komt met het spirituele samen, evenals geschiedenis met het hedendaagse. Het duikt in de geschiedenis en is tegelijkertijd een persoonlijk verslag en een reisgids.