Historia dwojga dzieci, które nigdy nie powinny się były spotkać, w tak różnych światach żyły, samotne z różnych przyczyn. 9-letnia Joasia i 11-letni Julek, chora dziewczynka i łobuziak-wagarowicz, chyba nic bardziej niemożliwego niż historia ich, przypadkowego zresztą, spotkania... A jednak. Te dzieci, złaknione przyjaźni, odnajdują to, czego dotąd nie miały—zrozumienie, solidarność i lojalność. Uczą się od siebie życia na nowo, każde z nich z tej przyjaźni czerpie siłę dla siebie, i naukę na dalsze życie. Przekonują się, czym jest, jak boli kłamstwo i jakie są jego konsekwencje. Przewartościowują swoje postawy, stają się innymi, silniejszymi ludźmi. Wręcz na naszych oczach dokonuje się w nich ta przemiana. Jest to opowieść o tym jak dobroć i wiara w czyjeś dobre intencje pomagają przetrwać najtrudniejsze nawet doświadczenia losu.