"Her şey hazır, Bayan Welse. Ama ne yazık kullanır durumda sandalımız yok."

Frona Welse, kalktı ve kaptana yaklaştı.

"Çok sıkışığız," diye açıkladı. "Altın arayıcıları da çok sabırsızlanıyor..."

"Bunu anlıyorum," diye sözünü kesti genç kız. "Benim de acelem. Var. Sizi böyle sıkıştırdığım için bağışlayın, ama..."

Kız, birden döndü ve kıyının bir köşesini gösterdi:

"Şu karşıdaki ırmakla çam ağaçları arasındaki kütükten yapılmış büyük evi görüyor musunuz? Ben orada doğdum işte."

"Sizin yerinizde olsam, artık orada durmam," diye sevecenlikle mırıldandı subay. Onu tıklım tıklım güverteden geçirdi.