Οι άγιοι Πατέρες μας με ενθουσιασμό ανέμεναν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, λέγοντας ότι αν διέλθουμε αυτήν την περίοδο με νηστεία και μετάνοια είναι σαν να αποδεκατίζουμε τη ζωή μας. Οι παλαιοί Ισραηλίτες αφιέρωναν ένα δέκατο των γεννημάτων τους στον Θεό. Οι Χριστιανοί αφιερώνουν ένα δέκατο της πρόσκαιρης ζωής τους σε εντονότερο αγώνα προσεγγίσεως του Θεού και, όταν η προσφορά γίνει με ταπείνωση, ο Κύριος τη δέχεται ως θυσία ευάρεστη και ευλογεί όχι μόνο το υπόλοιπο της επίγειας ζωής, αλλά πολύ περισσότερο, αποθησαυρίζει αυτές τις ημέρες στην αιωνιότητα.