Niemand weet dat hij zijn vrouw heeft vermoord, maar toch heeft Willem Termeer de behoefte zijn daad te bekennen – en wel aan de lezer of luisteraar van Een nagelaten bekentenis. Al in zin één vertelt de rentenier over zijn afschuwelijke daad en het beklemmende geheim waarmee hij leeft. Maar spijt heeft hij niet; Termeer ziet zichzelf als een product van een moeilijke jeugd en wijst allerlei redenen aan die hem tot zijn daad hebben gebracht. Op die manier krijgt het boek de vorm van een autobiografie, waarin de lezer steeds meer mee wordt genomen in het vraagstuk of je zelf verantwoordelijk bent voor je karakterfouten. Een nagelaten bekentenis wordt beschouwd als Marcellus Emants' belangrijkste werk. -