Ο αστυνόμος Μαράκης νοιώθει πελαγωμένος. Για πρώτη φορά στην καριέρα του έχει να λύσει έναν τέτοιο γρίφο.
Τόσα χρόνια στη δίωξη εγκλήματος δεν είχε τραβήξει τέτοιο ζόρι και τώρα.... Λίγους μήνες πριν από τη σύνταξή του...
Τα κομμάτια του πάζλ δεν ταιριάζουν.
Ένας κοινός εγκληματίας, με καταδίκη για ναρκωτικά, νεκρός, σκοτωμένος, μαχαιρωμένος, μέσα στο σπίτι ενός συγγραφέα.
Και ο συγγραφέας δεν είναι κάποιος τυχαίος.
Είναι ο συγγραφέας που μεσουρανεί και μάλιστα είναι ο συγγραφέας που κι' ο ίδιος θαυμάζει. Ευαγγέλια τα γραφτά του. Ευαγγέλια για μια κοινωνία χωρίς έγκλημα, χωρίς μίση. Για μια κοινωνία αλληλεγγύης, κατανόησης και αγάπης.
Δεν υπάρχουν ίχνη διάρρηξης. Η πόρτα του διαμερίσματος άνοιξε με κλειδί... αλλά ό μόνος που διαθέτει κλειδί είναι ο ίδιος ο συγγραφέας. Ο βασικός ύποπτος. Ο ένοχος με βάσει όλα τα στοιχεία.
Είναι όμως ένοχος;
Ίσως ναι αλλά... ίσως και όχι. Ίσως όχι... αλλά ίσως και ναι.