Verhalen in de reeks 'Zoete Koek' zijn, hoe kan het anders, opgebouwd rond spreekwoorden. Goed toegepast, fout geïnterpreteerd, het maakt niet uit, je hebt het maar te slikken. Als zoete koek dus. Word je er iets wijzer van? Geen steek. Nou ja, misschien een klein steekje, stiekem, en dat is dan mooi meegenomen. Dit is het droeve verhaal van Lenie, de hond. Lieveling van de slagersvrouw, beschermster van de slagersbaby maar aartsvijandin van de slager: ze kunnen elkaars bloed wel drinken.