'ข'ต นั้นม'จร'

"กเก'นไปก็เก'นด' น้อยเก'นไปก็ไม่ถึงด'

พอด'! พอด' นั่นคือถึงด'ท'

ประก"ศ'ตจ"กเบื้องบน ท'่ไม่ม'ใครพ'สูจน์ ได้ว่าจร'ง หรือ เท็จ ประก"รใด อ'ทธ'พลส'่งใด ท'่ข'ดดวงชะต" หล่อน และ เข"เก'ดม"

"'ว'ต ของหล่อน ต้องเลือกท"งช'ว'ต ของหล่อน ระหว่าง คว"มรัก และศักด'์ศร' ท'่เก'ดม"เป็นมนุษย์ เก'ดม"เพื่อสนอง คว"มต้องก"รของช'ว'ต ป้องกันตัวและศักด'์ศร' ของหล่อนเอง และของส"ม'.....

หล่อนต้องยอมเส'ยสละหัวใจ และคว"มรัก ระเหเหล่ร่อน พจน กับดวงชะต" ช'ว'ตม'ทั้งด'และชั่ว.....

แต่ใคร? เป็นผู้ม'อ"น"จ เหนือส'่งเหล่าน'้? ฟ้าเบื้องบนกระนั้นหรือ? บนท้องฟ้ากระจ่างงดง"มนั้น ม'อ"น"จอะไร ดลบันด"ลให้ หล่อนม'ว'ถ'ช'ว'ต ต้องพบกัน รักกัน แล้วต้องจ"""กกระนั้นหรือ?

โอ้ พ'่เอ๋ย เคยอยู่เป็นคู่ชื่น

ส"ร"ญรื่น ชูจ'ตพ'สมัย

เร"ส'้นบุญ สูญแล้วแคล้วกันไป

พ'่จ"กไกล ส'้น สว"ท ในช"ต'น'้.....

(เส'ยสละ หัวใจ)