Mirosław Konieczny: "BASQUIAT – CZARNY PICASSO" czyli przyczynek do badań terenowych nad jakością heroiny w NY, w okresie schyłkowego Andy'ego Warhola, w trzech aktach prozą, z kwaśnym Intro.
Mirosław Konieczny - ostatni hippis PRL-u, od dwudziestu lat niepełnosprawny, opisuje w powieściach stracone pokolenie polskich free-menów uzależnionych od narkotyków.
O czym jest sztuka teatralna "BASQUIAT – CZARNY PICASSO"? O Jean-Michel Basquiacie – czarnym Kreolu, synu Haitańczyka i Portorykanki, który dzięki swojej pracowitości i determinacji, aby być sławnym na cały świat, wdarł się przebojem do panteonu mistrzów sztuki współczesnej. Był nazywany Czarnym Picasso. Ogromna ilość jego dzieł powstała głównie dzięki napędowi jaki dawała mu heroina, od której był mocno uzależniony i która spowodowała jego wyniszczenie i śmierć. Basquiat żył krótko: od 22 grudnia 1960 r. do 12 sierpnia 1988 r. Był więc, jak łatwo policzyć, artystą z grona „pokolenie 27". Nazywa się tak artystów o wielkiej sławie, a więc: Jimiego Hendrixa, Janis Joplin, Curta Cobaina i Amy Winehouse. Wszyscy członkowie tego elitarnego klubu zmarli przez narkotyki i wszyscy dożyli jedynie 27 lat.