Intencją redaktorki tomu jest skierowanie uwagi na dynamiczne związki między szeroko pojętą zmianą społeczną a pedagogiką przedszkolną i wczesnoszkolną. To, w jaki sposób myślimy o edukacji dzieci i o nich samych, a także idee kraju i epoki, w których żyjemy, zasadniczo mają wpływ na kształt podejmowanych działań i wyznaczają kierunek zmian. W wielu tekstach spotykamy się z danymi wskazującymi na fakt, że praktyki edukacyjne w Polsce i na Ukrainie wynikają z traktowania dziecka jako aktywnego badacza otaczającej rzeczywistości, o bogatym doświadczeniu pozaszkolnym i rozległej wiedzy osobistej, doceniania jego zdolności i zainteresowań, indywidualnych sposobów opisywania, wyjaśniania i interpretowania świata oraz działania w nim. Spotykamy także wątki dotyczące warunków, w jakich możliwe jest rozwijanie i realizowanie „dobrej praktyki„ we wczesnej edukacji dziecka ze względu na przemiany społeczne i kulturowe. Mirosława Nyczaj-Drąg