У другую кнігу Анатоля Івашчанкі ўвайшлі вершы, што складаліся цягам сямі апошніх гадоў.Халадна­ватая метафізічнасць і адстароненасць, характэрныя вершам першага зборніка паэта, саступаюць месца пачуццёвасці, лірызму, а часам – і звароту да вострай сацыяльнай праблематыкі.Паэт запрашае чытача выправіцца ў захапляль­нае падарожжа: ад самоты – да свабоды......хрышчу паветрахрышчу замбаскрынюзаўжды перахрышчваюгаловы дзетакперад сномхтосьці скажа, што ад майго праваслаўядобра патыхае забабонамі...хай такхай такwhat the fuck