«Հազարամյակ մը մեզմե առաջ» Մարիամ իշխանուհին Սևանա կղզում որոշում է կառուցել Մարիամ Աստվածածնին նվիրված եկեղեցի և այն ավարտուն տեսքի բերելու համար, օգնության է կանչում Հովհաննես վանահորը, ում հետ միասին հատակագծում և կառուցում են, իբրև' աշխարհիկ կյանքից կտրված կղզում գտնվող սրբավայր: Եկեղեցու կառուցման աշխատանքներին ծանոթանալու համար Մարիամ Իշխանուհու եղբայրը իր դստեր հետ գալիս է Սևանա կղզի, սակայն նրանց լաստը խորտակվում է և մի երիտասարդ աբեղա, վտանգելով իր կյանքը' փրկում է Իշխանին ու նրա դստերը: Աղջկա կյանքը փրկելուց հետո աբեղան սիրահարվում է Իշխանի դստերը' Սեդային, սակայն հոգևորականի կոչում թույլ չեն տալիս նրան հանել սքեմը և ապրել աշխարհիկ կյանքով: Ի վերջո հոգևորականը խոստովանում է, որ Սևանա կղզում կառուցվող եկեղեցին, իրականում ոչ այլ ինչ է, քան իր և իշխանուհու սիրո խորհրդանիշը, և որոշում է քանդել եկեղցին, և մեկ այլ տեղում' առ Աստված իր հավատի օգնությամբ կառուցել մի նոր' սուրբ կոթող: Իր որոշման մասին նա պատմում է կղզու վանականներին, և պատճառաբանում, որ եկեղեցին աշխարհիկ է, որովհետև դրա հովհանավորը հեթանոս իշխանն է, սակայն վանականները չեն համաձայնվում քանդել եկեղեցին: Երիտասարդ աբեղան այդպես էլ չկարողանալով ընտրություն կատարել կնոջ և Աստծո միջև, իրեն նետում է լիճը, իսկ վանահայրը հեռանում է կղզուց: