Hiçbir fener, hiçbir koşulda; bir geminin tonajını ve bandırasını sormaz. Gerçek bir aydın da öyle: Aydınlığının bilgisini sunarken; insanların hiçbirine, ne ırkını ve cinsiyetini ne de inanç tercihini sormaz. Aydın dediğin; aynı zamanda gerçekçidir. Gördüğü: Hiçbir kötü rüyayı da hayra yormaz!...
Her ikisi de; ıssız ve sessiz geceler boyu çalışarak; aydınlatmaya çabalar karanlıkları. Aydınlar da fenerler gibidirler: Ortaktır yalnızlıkları!..
Özetle:
"Ben de;
Küçük bir "burunda"
Küçük bir deniz feneriyim,
Hümanizmin ise; sadık bir neferiyim.
Işığımı hep çakarım, Her durumda.
Yaşam benim kutsalım:
Yaşayan her canlı benim umurumda.
Fenerler, kimseleri aramazlar;
Arayanlar, mutlaka onları bulurlar:
Çoğu kez de zor durumda.
Ben her daim işime bakar,
Sürekli ışığımı çakarım.
Hiç yılmam; bunu hep yaparım!...

FELSEFE ŞİİRLERİ tüm bu duyguları ifade etmek için, yeni bir şiir türü olarak yazıldı..