تابستان است و دریا و باد، باد هایی نرم و نسیم هایی ملایم. داستان این کتاب، تعریفی از مسیر ِ زندگی است که آن را، در نقطه ی فراز گرفته و در نقطه ی فرود با آن دیدار می کند. برای کسی که توانایی ِ داستان سرایی داشته باشد ، جادو یی است ممکن که انزو پتینلی بوسیله ی استعاره ی درخشانی از پینگ پونگ به بیان آن پرداخته است.

".... از نظر بدنی یگانه و تک هستی و در خرد نیز همچنین. در بازی هم اگر تلاش کنی خودت باشی اینچنین خواهی بود." گمان میکنم پیام کتاب کوچکِ " راز راکت گم شده" ی انزو پتینلی در این نکته باشد.
در اینجا ورزش، فلسفه ی زندگی می گردد و در آن سبک و چگونگیِ بازی، با تلاش برای کسبِ هویت ِ یگانه و تکرار ناپذیرِ انسان هم آهنگ می گردد.
برای قهرمان شدن در پینگ پونگ، نیاز به یک راکت جادویی نیست، بلکه به کارِ پی گیر و بی دریغ ، یعنی زحمت ، و همزمان ، به شور فراوان نیاز می باشد. همچنین ، برای یافتن خویشتنِ خویشی ویژه و بی همتا، و برای یافتن معنا در زندگی، راه ِ میان بری وجود ندارد ، بلکه تنها ،تلاش ِ پی گیر ِ روزمره است که رشد طبیعی را همراه با سرزندگی ناب ، ارزشمند می کند.
گمان می رود که نوشتن یک کتاب، به معنی پراکندن ِ یک پیام باشد، و آموزگاران و پدر و مادر ها برای ایجاد گفت و گو با جوانان ، باید از این ابزار سود برند تا آنها را به روشی دیگر گونه برای اندیشیدن و بودن ، نوید دهند، چه در ورزش و چه در زندگی.