Nie raz miałam do czynienia z archeologami i zauważyłam u nich zadziwiające spojrzenie na świat: czas, w którym działali, składał się nie tylko z tego zaprzeszłego; łączyli go z czasem teraźniejszym i trudno było zgadnąć, który był dla nich tym bardziej rzeczywistym.
A. Kiesewetter.

Do tajemniczego zakątka dżungli, zwanego przez miejscowych „Tierra de la Muerte", raz na jakiś czas wyrusza naukowa ekspedycja, celem zbadania nieznanej ziemi i sprawdzenia, na ile prawdziwe są krążące powszechnie legendy o niesamowitych skarbach tam ukrytych. Jednak za każdym razem, gdy kolejni badacze zanurzają się w egzotycznej zieleni, ślad po nich ginie, znikają jedni po drugich i nigdy się nie odnajdują. Zagadka pozostaje nierozwiązana. Ściana zieleni dzieli ziemię na dwa światy: żywych i martwych.
Czwórka badaczy – Piotr, Paweł, Grzegorz i Małgorzata – postanawia zmierzyć się z tajemnicą śmiercionośnej ziemi. Ich głód wiedzy jest silniejszy od lęku o własne zdrowie i życie. Wędrują uparcie, nie zważając na towarzyszące im wycie wilków, niespodziewane zamiecie śnieżne, a także liczne nieścisłości w przemierzanych trasach w stosunku do tych naniesionych na mapy. Nie wiedzą też, że w ich intencji odprawiono już mszę żałobną.
Czy uda im się posiąść tajemnicę zagadkowej ziemi? Czy dokonają przełomowych odkryć? I najważniejsze – czy zdołają powrócić z niebezpiecznej ekspedycji?