Bir aile. Binlerce çatlak. Gerçekten saklanmanın hiçbir yolu yok.

Bu, düzenli bir hikâye değil. Bir itiraf, bir tanıklık ve bazen de bir kavgadır. İyileştirdiği kadar acıtan bir sevginin içinde büyümüş, yüksek sesle söyleyemeyecek kadar ağır sırlar taşımış ve nihayetinde onları yine de anlatmaya karar vermiş bir kadının sesidir.

Genellikle gitmediğimiz yerlerde başlar—gerginlik dolu aile yemeklerinde, sonsuz gibi gelen hastane bekleme odalarında, utancın ve arzunun yan yana yaşadığı yatak odalarında. Bağımlılığın karmaşasının, bir annenin keskin sözlerinin acısının, depresyonun ağırlığının ve özel ritüellerin tuhaf yakınlığının içinden geçer. Her dönemeçte, kendini koruyamazken bile sevdiğin birini korumanın ne anlama geldiğini sorgular.

Bu kitap, dürüstlüğünde acımasız, kalbinde ise şefkatlidir. Ailesine karşı hem sevgi hem de öfke hissetmiş, durduramadığı şeyler için suçluluk taşımış veya yeterli olduğuna inanmakta zorlanmış herkes içindir.

Size tüm cevapları vermeyecek. Ama en zor soruları soran tek kişinin siz olmadığınızı hatırlatacaktır.