Hy struikel deur leuens in advertensiewese, breek in liefde, en val hard in middeljare. Maar hy word wakker in 'n stil vuur, leer om met sorg te praat, en respekteer storms—binne huise én in die lug.

Op veertig begin hy 'n kanaal van kort video's en duidelike stappe. Hy vermy drama. Hy deel gereedskap: sê vroeg nee, vra een keer verskoning en maak reg, maak vergaderings betyds klaar, verneder nie gebruikers nie, berei voor vir reën en hitte. Die gehoor groei, want die sinne werk. Hy val op vier-en-veertig, herstel, stel wagte. Hy hou oggende kalm, maaltye op tyd, en selfoon uit die slaapkamer. Hy leer krag is nie donder nie—dis 'n skoon roetine.

Soos klimaatskokke styg, weier hy vrees en fake hoop. Hy bied kontrolelyste, weeklikse twee-minuut-waarskuwings, en 'n rustige stem wat paniek verminder en orde bring. Die mite is die raam—die werk is die kern. Dis 'n handleiding vermom as storie—kort lyne, skoon aksies, 'n huis wat hou in enige weer. Gebruik wat help. Los wat nie. Hou jou lyn.]