Kimber

Sommige mensen zien nieuwsgierigheid als een karakterfout. Ik zie het liever als een nuttige vaardigheid. Als een zesde zintuig of intuïtie. Het is mijn superkracht. En sinds ik verslaggever ben geworden voor de krant van mijn kleine stad, denk ik graag dat mijn superkracht bagels op tafel brengt.Een kleine (eigenlijk behoorlijk grote) fout zorgt ervoor dat ik gretig een contractbaan aanneem om onderzoek te doen naar een resort dat gebouwd wordt in een klein stadje in Colorado.Maar er is één klein probleempje. (1,93 meter volgens zijn rijbewijs - misschien gaat mijn nieuwsgierigheid soms toch te ver.)Wat ik niet had verwacht, was dat ik een cabin zou delen met Mack Boone.

Onze families kennen elkaar al sinds de middelbare school, dus het voelt verkeerd om hem uit mijn cabin te zetten.Bovendien... hij is aardig, beschermend, en een geweldige kusser.Drie kwaliteiten die ik bewonder in een man.Maar wanneer ik erachter kom waarom hij in de stad is, besef ik dat ik nog een fout heb gemaakt.Niet meer kussen, Kimber. Hij is de vijand.De lijnen zijn getrokken. (Letterlijk.)Oorlogen gevoerd.Heuvels afgesleept.Lippen gekust. O ja, dat zou ik niet meer doen. Misschien noem ik het gewoon onderzoek...Hoe meer ik het resort onderzoek, hoe meer tijd ik doorbreng met Mack... hoe meer ik me afvraag waar ik eigenlijk tegen vecht. Hoe meer ik me afvraag of ik een kans op liefde kan wagen.

Wat als de schurk eigenlijk de held is in dit verhaal?