"Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over mij, zondaar."

Met deze eenvoudige roep leert de orthodoxe traditie ons bidden "zonder ophouden". In dit boek legt Archimandriet Adriaan helder uit wat het Jezusgebed wel en niet is: geen oosterse meditatie­techniek, geen truc om mystieke ervaringen op te wekken, maar een nuchtere, liefdevolle toewending tot Christus.

De auteur bespreekt de Bijbelse wortels (de blinde van Jericho, de tollenaar), het Thabor-licht, de kracht van de Naam, en het verschil tussen hesychastische weg en de gewone christenweg. Hij geeft concrete raad voor het begin: langzaam bidden, zonder haast of kunstgrepen, de woorden wegen, kleine pauzes, trouw in het kleine — tot het gebed "zichzelf" gaat bidden. Rijk gelardeerd met stemmen uit de Philokalia biedt het boek tegelijk correctie en bemoediging: God geeft de vrucht op Zijn tijd.

Voor iedereen die Christus wil gedenken te midden van werk, zorg en drukte — en het gewone leven wil doordrenken met het gebed van het hart.